Pralka hałasuje podczas pracy:
diagnostyka wibracji, łożysk i zawieszenia
Ścieżka pomiarowa, parametry, punkty kontrolne, decyzje serwisowe.
Hałas powstający w trakcie cyklu prania jest wynikiem nieprawidłowej pracy zespołu bębna, układu zawieszenia lub uszkodzenia elementów obrotowych. Diagnostyka zaczyna się od testu bez wsadu: prędkości 45–60rpm przy mieszaniu, ~400rpm przy próbie wirowania. Przy pustym bębnie wibracje nie powinny przekraczać 0.8m/s² poziomo, 0.4m/s² pionowo; każdy nadmiar wskazuje luz mechaniczny lub brak symetrii zawieszenia. Test ręczny — obrót bębna: brak tarcia punktowego, brak szumu tocznego, odchyłka osiowa ≤0.15mm, promieniowa ≤0.2mm. Luz krzyżaka na osi, metaliczny rezonans lub „klik” przy zmianie kierunku potwierdzają degradację osi lub łożysk. Kołnierz fartucha kontrolowany na przetarcia po kontakcie z rantem bębna; uszkodzenie generuje tarcie i dźwięk gumowy. Koło pasowe: brak luzu, brak deformacji, moment dokręcenia zgodny, pasywny obrót bez pulsacji oporu. Obciążniki sprawdzane pod kątem pęknięć i mocowania; każda przerwa materiałowa = rezonans przy rampie do 400rpm. Jeżeli hałas pojawia się dopiero pod obciążeniem, podejrzewa się wypracowane amortyzatory lub nieliniową pracę sprężyn.
W trybie roboczym z wsadem test standardowy 2kg: mieszanie 55rpm, wibracje ≤1.2m/s² poziomo, ≤0.6m/s² pionowo. Odchylenia wskazują nierównomierne rozmieszczenie masy lub niską charakterystykę amortyzatorów (80–120N nominalnie). Przy wirowaniu na rampie 400→800rpm drgania powinny narastać liniowo; skok >30% w krótkim czasie sugeruje wybicie tulei amortyzatora. Ocena dźwięku: szum ciągły = łożyska; pulsacyjny metaliczny = luz osi/krzyżak; dźwięk „szurania” = fartuch; wysoki gwizd = silnik/pasek; stuk segmentowy = ciało obce między bębnem a zbiornikiem. Pomiary prądu silnika: wzrost >20% nominalnego wskazuje nadmierny opór mechaniczny. Tachometr: brak fluktuacji sygnału >1% przy rampie; drgania osi powodują błędne odczyty i modulację sterowania, widoczną jako nieregularny dźwięk. W modelach BLDC kontroluje się fazy prądu — asymetria = tarcie lub uszkodzenie łożyska silnika. Test termiczny łożysk: kamera IR po 5min przy 400rpm, wzrost powyżej ~8–10°C ponad tło sugeruje początek degradacji.
Decyzje serwisowe wynikają z korelacji hałasu i parametrów. Łożyska: luz >0.2mm, hałas toczny, nadtemperatura, metaliczny rezonans = wymiana. Krzyżak: punktowe ogniska korozji, ugięcie osi, pęknięcia ramion = wymiana zespołu. Amortyzatory: brak powrotu w tłumiku, opóźniona reakcja, odchylenia tłumienia, wyciek oleju = wymiana kompletna. Fartuch: przetarcia i ślady tarcia = wymiana. Obciążniki i ich mocowanie: każda niesztywność eliminuje możliwość poprawnego balansu = wymiana lub dokręcenie z pomiarem naprężenia. Po naprawie wykonuje się test trzech ramp obrotowych, a następnie cykl pełny z obciążeniem 3kg, monitorując amplitudy drgań i temperaturę strefy łożyskowej, dopuszczalne odchylenie ≤10% między powtórzeniami.
Procedury walidacji drgań, pomiarów osi i stabilności zawieszenia odtwarzane są zgodnie z praktyką warsztatową stosowaną przez serwis AGD w Toruniu oraz w ramach standardów regionalnych województwa kujawsko-pomorskiego, z rejestracją amplitudy drgań, ruchu osi i temperatury w trzech pełnych cyklach z powtarzalnym obciążeniem.