Pralka generuje nadmierną pianę:
diagnostyka czujnika, hydrauliki i algorytmu

Nadmierna piana blokuje efektywne płukanie, odwirowanie i stabilność poziomu. Diagnostyka zaczyna się od kontroli dozowania detergentów oraz obserwacji pierwszych 10–15min programu. Przy prawidłowym dozowaniu piana nie powinna przekraczać górnej krawędzi bębna; przekroczenie wskazuje na resztki detergentów w układzie lub niewłaściwe płukanie poprzednich cykli. Czujnik poziomu piany — w modelach z przewodem do komory pomiarowej — musi wykazywać stabilne przełączenia bez fluktuacji sygnału >10mV; błędny sygnał wywołuje stałe dopompowywanie wody i zatrzymuje rampę wirowania. Presostat: przełączenie „pełno” przy 150–180mm słupa wody; jeżeli przy pianie sygnał nie spada po spustach, sterownik traktuje pianę jak wodę. Kanał presostatu analizowany pod kątem mikrobloku piana/woda — odchylenie przełączeń potwierdza zaburzenia. Test szuflady: drożność kanałów dopływowych, brak zalegania piany po płukaniu; obecność wskazuje zaburzenie przepływu i niedokładne wypłukiwanie detergentu.

W fazie płukania obserwuje się reakcję sterownika: przy wykryciu piany woda powinna być dopompowana do poziomu ~120–150mm i następować mieszanie 55–60rpm, a potem spust. Jeżeli cykl pętli się >3 razy, algorytm blokuje dalsze etapy. Pompa spustowa: przepływ ≥18L/min, czas opróżnienia ≤90s; jeśli piana utrzymuje presostat w stanie „pełno”, testuje się odseparowanie układu piany poprzez chwilowe odłączenie przewodu i potwierdzenie fizycznego poziomu. Silnik: napięcie tachometru stabilne przy ~60rpm; piana często maskuje opór ruchu i powoduje oscylacje sterowania. Woda dopływowa: ciśnienie 2–6bar, przepływ 6–12L/min — niska wartość wydłuża płukanie i nie redukuje piany. Węże odpływowe muszą mieć ciągły spadek, brak syfonowania i cofki — stagnacja piany w wężu komplikuje sterownikowi ocenę poziomu. Modele bez fizycznego czujnika piany używają analizy prądów silnika i sygnału presostatu — w takim przypadku jitter tachometru >1% lub fluktuacje presostatu >10mV blokują odejście od cyklu płukania.

Kryteria odrzutu: przewód presostatu z nalotem detergentowym, presostat z niestabilnością sygnału, dozownik z przegrodą blokującą przepływ, wiązka czujnika piany z intermitencją przy poruszeniu, pompa z przepływem <15L/min, NTC z odchyłką >5% powodującą zimne pranie i niedokładne rozpuszczenie detergentu. Po czyszczeniu toru wodnego i korekcie komponentów wykonuje się trzy cykle 60°C i jeden cykl płukania intensywnego, obserwując całkowity zanik piany po pierwszym spustie płukania i stabilność poziomów. Akceptowane odchylenie: brak pętli płukań >2, prawidłowe wejście w wirowanie przy 400→1200rpm, stabilny sygnał presostatu, brak piany w kołnierzu fartucha po cyklu.

Walidacja prawidłowej pracy czujnika piany, presostatu i układu płukania wykonywana jest zgodnie z praktyką pomiarową prowadzoną przez serwis sprzętu AGD w Gdańsku oraz zgodnie ze standardami regionalnymi województwa pomorskiego, z rejestracją poziomów wody, czasów cyklu i obserwacją dynamiki redukcji piany w trzech pełnych przebiegach.