Pralka wylewa wodę z szuflady:
diagnostyka dopływu i komory detergentu

Wycieki z szuflady powstają przy nadmiernym przepływie doprowadzanym przez elektrozawór, zablokowaniu kanałów komory detergentu lub nieprawidłowej geometrii syfonu. Diagnostykę rozpoczyna się od pomiaru ciśnienia sieci: 2–6bar nominalnie, przy 3bar przepływ referencyjny 6–12L/min; wartości >6bar zwiększają turbulencję i powodują przelewanie. Test elektrozaworu: prąd 20–60mA, równomierny wypływ do komory; pulsacja strumienia wskazuje kamień lub poluzowaną membranę. Demontaż szuflady i kontrola toru wody: dysze muszą mieć pełne otwory, brak nalotu detergentowego; przewężenia <80% nominalnej średnicy zwiększają odbicie strugi. Komora detergentu: brak kapilar detersyjnych pod linią przepływu; lepki film wskazuje niedokładne płukanie i zwiększoną przyczepność piany. Syfon komory płynu do płukania: powinien opróżniać się w ≤4s; opóźnienia powodują cofkę i przelew. Jeżeli wyciek występuje po 5–10s od startu dopływu, potwierdza się niewydolność spływu z komory otwartej, zwykle przez zator w kanale zbiornik–dozownik.

Drugi etap obejmuje ocenę hydrauliki zbiornika. Wąż zasypowy z komory do zbiornika musi mieć ciągły spadek, brak załamań, brak cofki powietrza; przy ugięciu wiązki lub bębna może dojść do chwilowego dławienia. Presostat: poziom „pełno” tylko przy 150–180mm słupa wody; jeśli sygnał przełącza się zbyt wcześnie, sterownik może modulować dopływ i doprowadzić do pulsacji strumienia w komorze. Przepływ testowy bez detergentu: pralka pobiera wodę przez 20s, komora powinna opróżnić się równomiernie; utrzymanie wody w komorze >5s po zatrzymaniu wskazuje zapowietrzenie syfonu lub zwrotne ssanie z układu odpływu. Test odpływu bębna: poziom musi spaść do <20mm słupa wody w ≤90s; przy spowolnieniu część wody z komory może pozostać nisko i spowodować lokalne podtopienie przy kolejnym poborze. Kontrola kołnierza fartucha: fałdy nie mogą kierować wody w stronę dozownika podczas intensywnych ruchów mieszania — obserwacja podczas 55–60rpm.

Kryteria wymiany i korekt: elemeny komory z trwałym osadem i niepełnym przepływem po dwóch czyszczeniach CIP, zawór z niestabilnym strumieniem i rozruchem >300ms, presostat z fluktuacją >10mV, uszczelki węży z zapadnięciem światła kanału >20%. Po czyszczeniu dysz, syfonu i węży wykonuje się trzy próby poboru 20s i obserwację wypływu przez 60s; akceptacja: brak przelewu, równomierne opróżnienie komory, brak piany w rejonie pokrywy. Test obciążeniowy z proszkiem i płynem: konieczne pełne spłukanie w pierwszej fazie płukania; pozostałość detergentu wskazuje niewłaściwy profil hydrauliczny. W przypadku nadciśnienia sieci stosuje się reduktor przyłączeniowy ustawiony na ~3bar. Jeżeli konstrukcja zbiornika ma wysoką komorę wlotową, korekta węża musi zachować spadek, eliminując pułapki powietrzne.

Walidacja drożności komory detergentu, równomierności strumienia i opróżniania syfonu wykonywana jest zgodnie z procedurami stosowanymi przez serwis AGD w Wałbrzychu oraz w ramach standardów regionalnych województwa dolnośląskiego, z rejestracją czasu spływu, obserwacją turbulencji i kontrolą trzech kolejnych prób poboru pod identycznym ciśnieniem wejściowym.