Pralko-suszarka nie suszy:
diagnostyka układu grzewczego, przepływu i kondensacji
Ścieżka pomiarowa, warunki testu, progi akceptacji, decyzje serwisowe.
Diagnostykę rozpoczyna się od potwierdzenia warunków zasilania i obciążenia cieplnego. Dla wsadu referencyjnego 2kg bawełny, program „suszenie do szafy”, napięcie 230V±10% pod obciążeniem, brak zapadów <207V. Grzałka kanału powietrznego: moc znamionowa 1800–2300W, rezystancja wyliczona R≈U²/P (np. ~26.5Ω dla 2000W), izolacja do masy ≥20MΩ@500V; prąd ustalony 7.5–10A, wzrost temperatury wylotu 40→65–80°C w pierwszych 5–8min pracy przy stabilnym przepływie. Bezpieczniki termiczne i termostaty: ciągłość 0–0.2Ω, brak spadków napięcia; termostat limitujący powinien zadziałać dopiero powyżej progu specyfikacji (zwykle 90–120°C kanału), z powrotem po schłodzeniu. Wentylator/turbina: prąd 0.15–0.35A@230V, brak pulsacji; statyczny test kartki wlotowej potwierdza ssanie, a anemometr na wylocie powinien wskazać stały strumień bez oscylacji (brak „pompującego” zachowania). Jeżeli grzałka pobiera moc, a temperatura za grzałką nie rośnie, sprawdza się niedrożność kanału pyłem/filmem włókninowym, nieszczelności obejść oraz prawidłowość montażu deflektorów. Dla układów z pompą ciepła (rzadziej w pralko-suszarce) weryfikuje się sprężarkę: prąd startu 3–6A, ustalony 0.4–0.9A, skraplacz ~40–60°C po 10min; brak różnicy temp. parownik/skraplacz świadczy o ubytku czynnika lub braku przepływu powietrza.
Etap kondensacji i gospodarki wodnej: w trybie kondensacyjnym temperatura w strefie skraplania powinna pozostać o 10–20°C niższa niż temperatura powietrza za grzałką; brak tego gradientu oznacza osad w wymienniku lub niedziałającą cyrkulację wody chłodzącej (w modelach wodno-kondensacyjnych). Przepływ chłodzący: 1–3L/min przy 3bar, czas pojawienia się skroplin ≤5min od startu suszenia; jeżeli skropliny nie pojawiają się, sprawdza się elektrozawór dopływu chłodzenia (cewka 2–4kΩ, 6–12W), kanał wtrysku i obecność kamienia. Pompa skroplin: 0.2–0.4A@230V, wydajność 6–12L/h w warunkach suszenia; poziom w zbiorniczku nie powinien się utrzymywać dłużej niż 60s, w przeciwnym razie czyszczony jest filtr i wąż powrotny. Czujniki NTC: wlot 20kΩ@25°C (β≈3950), wylot o ~5–15°C cieplejszy po ustaleniu; nieliniowość >±10% FS lub szum >5LSB/12bit powodują przedwczesne odcięcia grzałki. Czujnik wilgotności (listwy w bębnie): rezystancja malejąca wraz ze spadkiem wilgotności wsadu; pomiar omomierzem przy mokrej tkaninie powinien wykazać drogę przewodzącą <200kΩ, a przy suchej >1MΩ; brak zmian = zaśniedziałe styki/utlenione listwy lub zerwana wiązka. Jeśli MCU raportuje zakończenie przy mokrym wsadzie, weryfikuje się obwód H-sensor i linie ADC.
Decyzje serwisowe wynikają z korelacji temperatur, przepływu i gospodarki skroplinami. Wymiana grzałki: rezystancja poza zakresem, brak przyrostu temperatury w kanale mimo poboru prądu, przebicie do masy <20MΩ po wygrzewie lub hotspoty >40°C względem tła. Wymiana bezpiecznika termicznego/termostatu: brak ciągłości, zadziałanie poniżej progu lub brak powrotu po schłodzeniu. Czyszczenie/wymiana wymiennika kondensacyjnego: spadek gradientu temp. <10°C, spowolniona kondensacja, cofki skroplin. Wymiana pompy skroplin: prąd niestabilny >15% odchyłki, wydajność <6L/h, głośność >55dB, wzrost temp. obudowy >60°C po 10min. Korekta dopływu chłodzącego: zawór bez przepływu przy zasileniu, filtr siatkowy z osadem, kamień w dyszy. Czyszczenie listew H-sensor i złączy: brak odpowiedzi rezystywnej na zmianę wilgotności; przy braku poprawy wymiana listw/wiązki. Kryterium akceptacji po naprawie: przy wsadzie 2kg spadek masy ≥38–45% w 60–90min, temperatura wylotu stabilna 55–75°C, ciąg skroplin ciągły bez przepełnień, brak alarmów HEAT/DRY/CONDENS przez trzy pełne przebiegi; zużycie energii w granicach ±10% specyfikacji programu.
Procedury walidacji suszenia, kontroli gradientów temperatur, przepływu skroplin i odpowiedzi czujnika wilgotności realizuje się w identycznych warunkach wsadu i zasilania zgodnie z praktyką warsztatową utrzymywaną przez serwis AGD w Radomiu oraz zgodnie ze standardami regionalnymi województwa mazowieckiego, z rejestracją krzywych temperatur wlot/wylot, tempa ubytku masy wsadu oraz stabilności pracy pompy i zaworu chłodzącego w trzech kolejnych cyklach.